Ciao! Come stai?

Mijn antwoord hierop zou zijn: super! Ik heb veel nieuwe dingen gedaan sinds mijn laatste post dus bij deze een kleine update hoe mijn leven er nu uitziet.

Woensdag 13 december vertrok ik vanuit Eindhoven naar Milaan Bergamo om voor een aantal weken te werken in Hotel Lory in Molveno. Op het vliegveld in Milaan zijn we opgehaald door Maurice, de eigenaar van het hotel. De rit vanaf het vliegveld naar Molveno is zo'n 3,5 uur. eenmaal aangekomen voelde het meteen als'thuis komen' gezellig met iedereen bijgekletst en nu kreeg ook ik een kamer in het 'personeels gedeelte' how cool? 

Zoals ik al in mijn sollicitatie mail had geschreven leek het mij erg leuk om nu een keer alles 'achter de schermen' mee te kunnen maken. Er zijn meer voorbereidingen dan ik ooit had gedacht en waar je als gast niet bij stil staat. Goed, de eerste week waren er nog wat kleine klusjes: handdoeken opvouwen, afwassen en koken. Voor het eerst in mijn leven werd ik de trotste eigenaresse van een seizoenspas dit is nogal een big thing! 

Voor de duidelijkheid, het hotel was nog niet meteen geopend dus hadden we zo nu en dan wat tijd om de piste op te gaan. De eerste piste, DRAMA! Ik was bang dat ik het boarden verleerd was. Mijn achterwerk bont en blauw, maar daarmee wel een mooi geprepareerde piste ;) Gelukkig kreeg ik al snel de 'feeling' te pakken!

Goed, nu brak de week aan waarin de gasten kwamen dus nu zou het échte werk beginnen. Nog een versterking van het team was aangekomen, Els. Gelukkig kende ik haar al van een paar seizoenen terug en zo werd het werken dus nog gezelliger! Mijn werkdagen zagen er als volgt uit: 6:45 ging mijn wekker en zo stond ik 6:55 beneden om de lichten en muziek aan te doen. Terwijl ik het brood buiten haalde wierp ik een korte blik op het uitzicht. Basically moest ik het ontbijt klaar zetten (croissantjes in de oven, eitjes koken enz.) Gelukkig kwam Els na het klaarzetten van het ontbijt helpen in de ontbijtzaal. Meestal ging ik dan naar het washok of afwassen. Na het afruimen van de tafels was het ongeveer 11:00 en maakte Els en ik ons klaar om de skibus richting de piste te pakken. Boarden en tussendoor wat eten. Rond 15:30 pakte we de bus terug naar het hotel. In de avond moest ik uitserveren wat ik echt heel erg leuk vind om te doen. In het begin was het even een struggle om drie borden te kunnen dragen, maar dit werd al snel opgelost. I have to say, de eerste dagen had ik spierpijn in mijn vingers. heb mijn nodige sliding gemaakt. Gelukkig waren er weinig toeschouders. Al met al heb ik veel lol. Als de gasten de eetzaal eenmaal verlaten wassen we af met de muziek een tikje harder. 

And now? Nu ben ik in Nederland voor een paar weken om wat open dagen te bezoeken want een tweede tussenjaar klinkt leuk, maar dat is niet de bedoeling! in februari keer ik weer terug naar Italië om daar tot maart te blijven.

Ook leuk om te melden is dat ik een aantal dagen geleden bericht heb gehad dat ik ben geslaagd voor mijn CAE examen.

Ik dacht dat ik na mijn eindexamen nooit meer zo'n gevoel zou hebben bij uitslagen, maar niets is minder waar. Op het moment dat ik de mail kreeg bonkte mijn hart in mijn keel. Toen ik het woord 'passed' zag heeft heel de buurt kunnen meegenieten van het nieuws dat ik ben geslaagd.

Doel 1 is dus behaald en doel 2 gaat so far so good.

Ci vediamo dopo!

Claire